چقدر دلتنگ اینجام .روزهایی که با عشق میآمدم و به همه دوستان سر میزدم
این روزها حال و هوای ایران ما کمی که نه زیاد غمگین شده .حادثه پشت حادثه و همه چیز رو هم به هم ربط میدیم و افتادیم به جون هم که دیدی گفتیم .دیدی فلان و ....
انگار اومدیم که مچ هم رو بگیریم.آهای مردم میخوایم زندگی کنیم .میخوایم در کنار هم لحظه های ناب بسازیم .
در غم و غصه پیروز میدان بودن هنره اگرنه که در روزهای خوب و زیبا که همه چیز خوبه ...
دلم از این بزن و بکوب های مردم گرفته...مردمی که از هر چیزی جک میسازند ...
دلم میخواد سفر کنم استرالیا و در شادی کانگروها اشک شوق بریزم ...فقط اونها در شرایط سخت التیامی بودند برای یکدیگر ...
تفاوت ما با آنها دریک چیز هست ...ما اشرف مخلوقاتیم و آنان ... !!!!!!
فقط زمان حکمت این روزها را مشخص میکند ....
سلام تلاله عزیز.. همینجوری وبلاگتو باز کردم و خوندن پست قبلیت لبخند به لبم آورد.
خوشحالم که خوبی و امیدوارم روزهای بهتری برای همه مون در پیش باشه.